نسل جدید زندگی را چگونه می‌بینید؟
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۴۴۷۱۰
نه‌تنها غزل و مروارید، بلکه اهورا، امید و ابوالفضل، هم آدم‌هایی گنگ و خفن هستند که از نگرانی‌ها و دغدغه‌های دهه هشتادی‌ها گفتنی‌های بسیاری دارند.
به گزارش مشرق، دست‌های ظریف و خالکوبی شده‌اش را از جیب شلوار زاپ‌دارش بیرون می‌آورد و با هیجان می‌گوید: «حاجی خیلی گنگش بالاست.» منظورش از آدم گنگ خفن، همکلاسی‌اش غزل است که همسالانش او را به همه‌چیز تمامی قبول دارند و منظورش از «حاجی» هم مخاطبش است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک گنگ خیلی عاقل
غزل، دانشجوی سال اول رشته علوم توانبخشی است اما مسائل اجتماعی را هم خوب حلاجی می‌کند. او می‌گوید: «کسانی که سن و سالی از آنها گذشته فکر می‌کنند ما که دائم سرمان توی گوشی و کتاب‌های درسی است به مسائل اطراف خود توجهی نداریم و از مشکلات خانواده و جامعه بی‌خبریم، درحالی‌که اینطور نیست و از اینکه پدر و مادرمان برای فراهم کردن امکانات زندگی به زحمت می‌افتند ناراحتیم و دلمان می‌خواهد برای کمک به آنها کاری انجام دهیم.» غزل با یک محاسبه سرانگشتی، از میزان تورم جامعه و درآمد پدر و مادر معلمش به این نتیجه می‌رسد که والدینش در خوش‌بینانه‌ترین حالت شاید بتوانند ۱۰سال دیگر و در آستانه بازنشستگی صاحب آپارتمانی قوطی کبریتی شوند و غزل و خواهر بزرگ‌ترش نمی‌توانند از آنها انتظار داشته باشند برای تهیه خانه، جهیزیه، راه انداختن کسب‌وکار و... دست آنها را هم بگیرند. او که به‌دلیل شهریه‌های بالای دانشگاه آزاد، از تحصیل در رشته مورد علاقه‌اش صرف‌نظر کرده، می‌گوید: «بعضی از همکلاسی‌هایم که از نظر تحصیلی خیلی از من ضعیف‌تر بودند چون شرایط مالی خوبی داشتند در رشته‌های تاپ درس می‌خوانند، ولی من با آنکه در رشته پزشکی دانشگاه آزاد قبول شدم، مجبورم در رشته توانبخشی تحصیل کنم.» غزل که به قول همکلاسی‌هایش همه‌چیز تمام است، در نقاشی و طراحی سایت و ترجمه متون انگلیسی هم مهارت دارد و در کنار تحصیل در فضای مجازی درآمد کسب می‌کند.
دوای درد افسردگی، فقط فضای مجازی
مروارید به اندازه غزل نگران آینده و شرایط تحصیل و کارش نیست اما از دست پدر و مادرش دل پری دارد و به قول خودش «از دستشان حسابی شکار است.» او می‌گوید: «ما جوانان امروزی که تفریح و سرگرمی نداریم اگر همین بازی‌های مجازی نباشد افسرده می‌شویم. تنها کافی است که من یک لحظه گوشی را بردارم، آن وقت مادر و پدرم هر دو مثل اجل معلق سر می‌رسند و به من گیر می‌دهند که چرا سرت مدام توی گوشی است.» مروارید در یک برنامه آنلاین پنکو با دخترها و پسرهای جوان هم سن خودش که از شهرها و حتی کشورهای مختلف دور هم جمع شده‌اند، بازی می‌کند، اختلاط می‌کند و وقت می‌گذراند اما پدر و مادرش از دوستی او با همبازی‌های غریبه مجازی رضایت ندارند. مروارید می‌گوید:«دیگر دوره این حرف‌ها گذشته است؛ وقتی ما وارد یک دهکده جهانی شده‌ایم و از گوشه اتاق‌مان می‌توانیم با یک نفر در آن طرف دنیا دوست شویم، دیگه این مسئله حل شده است.» بعضی از دوست‌های مجازی مروارید از دنیای واقعی او هم سردرآورده‌اند. مروارید تعریف می‌کند: «یکی از همبازی‌هایم در یک برنامه آنلاین خودش را دختر معرفی کرد اما وقتی در تهران با هم قرار ملاقات گذاشتیم متوجه شدم پسر است!» دوستی آنها به مرحله نامزدی و عقدی کوتاه‌مدت هم رسیده اما پیش از آنکه با هم زیر یک سقف زندگی کنند به این نتیجه رسیده‌اند که به درد هم نمی‌خورند. عجیب اینکه نامزد سابق مروارید هنوز هم در فضای مجازی همبازی او ست.
اجبار کنید، بد می‌بینید
حرف‌های اهورا هم مانند مروارید پر است از اصطلاحاتی که ترجمه آنها هم غریب است و برای سردرآوردن از آنها باید به لغتنامه خاص دهه هشتادی‌ها حسابی مسلط باشی. او در راه بازگشت از مدرسه لباس فرم دانش‌آموزی‌اش را توی کیفش گذاشته و با موهای مجعد بلند، شلوار جین کوتاه و تی‌شرت گشادش چندان به دانش‌آموزان شباهتی ندارد. او آرزوی زندگی در ینگه دنیا را دارد و می‌گوید:«من دلم می‌خواهد طوری که دوست دارم زندگی کنم، نه آن طوری که از خانواده و جامعه به ما دیکته می‌شود.» درس و مشق اهورا بد نیست ولی برایش تفاوتی نمی‌کند در کارنامه‌اش چه نمراتی ثبت شود؛«آینده من در درس خواندن نیست. من صدای خوبی دارم و می‌توانم رپر شوم و ده برابر یک پزشک و مهندس درآمد داشته باشم.» اهورا هم از بعضی از رفتارهای پدر و مادرش شاکی است و دوست ندارد او را با دیگران مقایسه کنند. او می‌گوید که دهه هشتادی‌ها از مقایسه شدن با دیگران بیزارند و اگر بخواهند با این روش‌ها آنها را مجبور به درس خواندن یا انجام کارهای دلخواهشان کنند حتما نتیجه عکس می‌بینند.
کسی حرف‌هایم را نمی‌شنود
تنها آدم بزرگی که امید دوست دارد با او اختلاط کند، مشاور مدرسه‌اش است. امید می‌گوید: «آرزو به دلم مانده که یک‌بار پدر و مادرم کنارم بنشینند و با آرامش حرف‌هایم را بشنوند. همیشه هم سن و سالانم را که شاید از من ضعف‌های بیشتری داشته باشند به‌عنوان الگو به من معرفی می‌کنند. هیچ وقت ندیده‌ام پدر و مادرم از داشتن فرزندی مثل من خوشحال باشند و ویژگی‌های مثبتم را ببینند. به‌نظر آنها من یک آدم بی‌فکر و بی‌مسئولیت هستم، درحالی‌که بسیاری از خصوصیات من اقتضای سنم است و اگر مطابق خواسته‌های آنها زندگی کنم شبیه یک آدم جاافتاده افسرده کتابخوان می‌شوم!» امید تا زمان به پایان رسیدن درس و مدرسه و وارد شدن به بازار کار راه طولانی‌ای در پیش دارد ولی به آینده‌اش خوش‌بین نیست و می‌گوید:«با این اوضاع بازار کار، درس خواندن وقت تلف کردن است. من فقط برای دلخوشی خانواده‌ام درس می‌خوانم، وگرنه دلم می‌خواست درس و مدرسه را ببوسم و دنبال راهی بروم که آینده داشته باشد.»
منبع: روزنامه همشهری
منبع: مشرق
کلیدواژه: سالگرد شهادت حاج قاسم قیمت دهه هشتادی دانشجویان دانش آموز اخبار داغ خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت دهه هشتادی ها آدم هایی حرف ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۴۴۷۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خفاش شگفت‌انگیز 6 گِرمی که زیر «برگ» زندگی می‌کند(+عکس)
در جنگل‌های بارانی هوندوراس، مجموعه کوچکی از خفاش‌های سفید هوندوراس وجود دارند که چادر خودشان را می‌سازند.
به گزارش فرادید، نام علمی خفاش سفید هوندوراسی «اکتوفیلا آلبا» (Ectophylla alba) است و نامش در فهرست قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به عنوان گونه تقریباً در معرض خطر قرار گرفته است. طول این حیوان به طور متوسط فقط ۳.۷ تا ۴.۷ سانتی‌متر و وزن آنها فقط حدود ۶ گرم است. این حیوان فقط در آمریکای مرکزی در هوندوراس، کاستاریکا، نیکاراگوئه و پاناما یافت می‌شود.
خفاش سفید هوندوراسی بخشی از خانواده خفاش برگ‌بینی است که شامل ۱۷ گونه می‌شود که هشت گونه از آنها منحصراً در چادرهای ساخته‌شده از برگ زندگی می‌کنند.
خفاش‌های سفید برای ساختن چادر، برگ گیاهانی از جنس گل خرچنگی را پیدا می‌کنند و آویزان می‌شوند تا خانه‌ای عالی درست کنند که هم در آن زندگی کنند و هم خودشان را از دید شکارچیان مخفی کنند.
خفاش‌ها در گروه‌های ۲ تا ۱۵ نفره، شامل مادر و فرزندان و همچنین بزرگسالان غیرمرتبط می‌خوابند. نور خورشید وقتی به این برگ‌های زنده می‌تابد، سبب می‌شود خفاش‌ها سبز به نظر برسند، بنابراین آنها به طور طبیعی در برابر شکارچیان استتار می‌شوند.
این خفاش‌ها همانطور که از نامشان پیداست، کوچک، کرکی و سفید هستند، اما زال نیستند، بلکه صورت، پاها و بال‌های نارنجی‌زرد روشن دارند. آنها در غذا خوردن مشکل‌پسند هستند و فقط انجیر گونه Ficus colubrinae را می‌خورند. پوست انجیر حاوی یک رنگدانه زرد کاروتنوئیدی به نام لوتئین است که احتمالاً عامل رنگ زرد آن‌هاست.
رژیم غذایی این خفاش‌ها که تقریباً فقط انجیر است به آنها این رنگ متمایز را داده است
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ نشان داد نرهایی که وضعیت بدنی بهتری دارند، بینی‌های زرد روشن‌تری دارند. این تمایز نشان‌دهنده دو رنگ بودن جنسی در این گونه خفاش است.
متأسفانه، با توجه به رژیم غذایی بسیار محدود و ترجیحات لانه‌ای این خفاش‌ها، حافظان محیط زیست نگران این هستند که منابع غذایی و سرپناه آنها تحت تأثیر قرار بگیرد.
کانال عصر ایران در تلگرام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور